ข้าพเจ้านางสาวสุพัตรา หงส์ลอยลม ผู้ถูกจ้างงาน ประเภทบัณฑิต ได้หาข้อมูลในเรื่องความเป็นมาและภูมิปัญญาท้องถิ่นของชุมชนบ้านโนนสูงน้อย หมู่ที่ 2 ตำบลหนองชัยศรี อำเภอหนองหงส์ จังหวัดบุรีรัมย์
ประวัติความเป็นมาของชุมชนบ้านโนนสูงน้อย หมู่ที่ 2 ตำบลหนองชัยศรี เดิมชื่อ “หมู่บ้านลนลิง”โดยก่อตั้งเมื่อประมาณปี 2491 โดยมีนายเทน สิมาจารย์ และนายทัด พันธ์หอ ได้อพยพมาจากอำเภอศรีขรภูมิ จังหวัดสุรินทร์ เป็นผู้มาตั้งรกรากเป็นคนแรกและสมัยนั้นบ้านลนลิงได้ขึ้นการปกครองกับตำบลหนองกระทิง อำเภอลำปลายมาศ ต่อมาสมัยนายพันธ์ น้อยบุตรศรี เป็นผู้ใหญ่บ้าน ได้แยกออกจากตำบลหนองกระทิงมาเป็นตำบลห้วยหิน อำเภอลำปลายมาศ หลังจากนั้นได้แยกเป็นตำบลสระแก้ว บ้านได้เปลี่ยนชื่อหมู่บ้านเป็นบ้านโนนลิง และในปี 2527 ได้แยกตำบลออกเป็นตำบลหนองชัยศรีได้เปลี่ยนชื่อหมู่บ้านอีกครั้งหนึ่งเป็นหมู่บ้านโนนสูงน้อย หมู่ที่ 2 โดยมีนายเสาร์ ชินวงศ์ เป็นผู้ใหญ่บ้าน และใช้ชื่อมาจนปัจจุบัน โดยมีผู้ใหญ่บ้านชื่อนายพะเยาว์ เทินสะเกษ บ้านโนนสูงน้อย หมู่ที่ 2 ตำบลหนองชัยศรีอำเภอหนองหงส์ จังหวัดบุรีรัมย์ มีเนื้อที่ประมาณ 1,333 ไร่ อยู่ห่างจากอำเภอระยะทาง 4 กิโลเมตร และห่างจากจังหวัด 58 กิโลเมตร
นอกจากนี้ชุมชนบ้านโนนสูงน้อยยังมีภูมิปัญญาท้องถิ่นหรือที่เรียกกันว่าปราชญ์ชาวบ้าน ซึ่งชาวบ้านในชุมชนจะมีการทอผ้าทอเสื่อกก การจักรสานและสมุนไพร ยาพื้นบ้าน เป็นต้น ซึ่งชุมชนบ้านโนนสูงน้อยยังมีอัตตลักษณ์ของชุมชนคือเป็นหมู่บ้านหัตถกรรมทอเสื่อ จากการผลิตหรือการทอแค่เสื่อกกธรรมดา เพื่อไว้ใช้สอยในครัวเรือนและเป็นของฝาก ให้กับญาติพี่น้อง เมื่อมาเยี่ยมเยือนตามงานเทศกาล งานบุญประเพณี วัฒนธรรมพื้นบ้านต่างๆ กลายเป็นการรวมกลุ่มกันเพื่อผลิต หรือทำเพื่อขาย สร้างงาน สร้างรายได้ให้กับสมาชิกในกลุ่ม ซึ่งคนในหมู่บ้านมีการรวมตัวกันนำวัตถุดิบที่มีในหมู่บ้าน คือ ต้นกก บวกกับภูมิปัญญา องค์ความรู้ที่สืบทอดกันมาแต่โบราณ และทำเป็นทุกครัวเรือนอยู่แล้วมาสร้างสรรค์ เป็นผลิตภัณฑ์ที่ทำจากเสื่อกกให้มีลวดลายที่สวยงาม
