การจักสานเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านแต่โบราณที่สืบต่อกันมา แต่ในปัจจุบันก็ยังมีความสำคัญมากในการดำเนินชีวิต การหาอาหารและความเป็นอยู่
อาชีพเกษตรกรเป็นอาชีพที่ถือว่าเป็นกระดูกสันหลังของประเทศตำบลเมืองฝางเกือบทุกครัวเรือนในตำบลมีอาชีพหลักเลยคือ ทำนา ฤดูการทำนาของชาวบ้านคือปีละครั้งหรือที่เรียกว่านาปีในช่วงฤดูการทำนาในแต่ละปีเมื่อเข้าสู่หน้าฝนซึ่งข้าวในนาเริ่มสูงขึ้นเขียวขจีทั่วทั้งทุ่ง ปลาที่มีในนาและแหล่งน้ำก็จะเริ่มกระจายไปทั่วทำให้ชาวบ้านเริ่มมีการทำอุปกรณ์สำหรับดักปลา ใส่ปลา และสำหรับแปรรูปปลาซึ่งอุปกรณ์ทั้งหมดนี้มีวัสดุหลักคือ ไผ่ ซึ่งสามารถหาได้ง่ายภายในชุมชน ได้แก่ ไซสำหรับดักปลา สุ่ม ข้องใส่ปลาและกระด้ง เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งของที่ต้องมีใช้กันทุกครัวเรือน ซึ่งต้องเลือกไม้ไผ่ที่แก่จัด ตัดไม้ไผ่ให้มีความยาวพอประมาณ ผ่าเป็นซีกๆแล้วก็เหลาไม้ไผ่ให้ได้ตามที่ต้องการ จากนั้นสานขึ้นรูปไซดักปลา สุ่มและกระดงตามขนาดที่ต้องการ ซึ่งอุปกรณ์เหล่านี้มีความสำคัญเป็นอย่างมีในการดำเนินชีวิตของชาวบ้านเพราะปลาถือว่าเป็นอาหารที่มีตามธรรมชาติหน้าฝนเป็นฤดูที่หาปลาได้ง่ายและจำนวนมากกระด้งก็สำคัญมากสำหรับการแปรรูปปลาเพื่อไว้บริโภคในภายหลัง
อุปกรณ์จักสานจากไม้ไผ่มีความจำเป็นและต้องมีทุกครัวเรือนและนอกจากนั้นการจักสานยังสามารถสร้างรายได้ให้กับครัวเรือนอีกด้วย
